اين اثر با پرداختن به انديشه ابن عربي به تبيين ساختار يك زندگاني معنوي، روحاني و خداي گونه پرداخته و معتقد است آراي ابن عربي مي توان حيات بشر امروز را معنادار و جهت مند سازد. نويسنده در اين اثر قلب انديشه ورز انساني را كاويده و به تشريح درك معنوي و عرفاني و مراحل سير و سلوك مي پردازد. او در مرحله نخست، يعني پاي نهادن در مسير هجرت و سفر، به شرح اين واژگان در قرآن كريم پرداخته و سرگشتگي و شيدايي را شرط نخست در اين سير الي الله مي داند. وي مرحله دوم را كشف قلبي دانسته و با بررسي اين واژه در قرآن كريم و احاديث و نيز پردازش آراي ابن عربي زدودن حجاب و تسليم در برابر فرامين الهي را وسيله لازم در اين مرحله مي داند. جيمز موريس با بررسي عنايت و تجلي، وارد مرحله سوم شده و معتقد است با استعانت از منبع فيض قرآني مي توان سيماي انسانهاي خداي گونه را از ساير چهره ها بازشناخت. نويسنده مرحله چهارم را يقين مي داند و نقش عمل صادق و تمكين جستن در برابر فرامين الهي را مهمترين وسيله در رسيدن به اين مرحله مي شمارد. او در اين فصل ويژگي هاي ياران حضرت مهدي (عج) را نيز مي كاود. موريس مرحله پاياني را بازگشت به خلق مي داند. بازگشتي كه با معرفت يقيني و كمال يافته همراه است و جايگاهي از ظّل الهي و خليفه الهي را براي انسان فراهم مي سازد.