دوفوشه کور در مقدمه اين اثر تحقیقی با بيان اينكه شانزده سال عمر خويش را صرف درک و ترجمه ديوان حافظ نموده در حاليكه استادان ايراني تمامي عمر خود را دراين راه مي گذرانند، آشكارا تواضع خود را در برابر عرفان اسلامی نشان مي دهد. تمامي ترجمه هاي پيشين به زبان فرانسه ، گزيده غزليات حافظ بوده و نخستين ويژگي ترجمه كنوني ، كامل بودن آن است. اين استاد ايرانشناس و حافظ پژوه از سر وفاداري به اثر و دغدغه ارائه دقيق ترين تصوير ممكن از اعمال هر گونه سليقه گزينشي سرباز زده و بر اين نظر است كه بايد همه را ترجمه كرد يا اصلا" ترجمه نكرد. این ترجمه با وسواس انجام شده است و مترجم نمي كوشد تا در ترجمه، اشعار را وارد عروض شعري فرانسوي كند و زيبايي متن را محصول پژوهش و دقت خود قرار مي دهد. دوفوشه در توضيحات و پانوشته ها براي هر غزل تفسيري جامع ارائه می کند تا سير و روند انديشه مركزي را از درون يك غزل بيرون آورد ، به گونه اي كه تعامل ابيات مختلف را با يكديگر عيان و از قرائت سنتي كه هر بيت را مستقل از ساير ابيات تلقي كند، فاصله بگيرد. شرح پروفسور دو فوشه كور از ديوان حافظ ، زمينه تاريخي اثر و در عين حال بعد عرفاني آن را ترسيم ميكند و در اين مسير بر اصالت ، بداعت و خلاقيت حافظ تاكيد نموده و او را عارفي مستقل ، بي هيچ وابستگي به فرقه يا مكتب خاصي از تصوف معرفي مي كند.