اين کتاب در ده فصل تدوين شده است. فصل اول ضمن مرور تئوري های انتقال باروری، داده های مورد استفاده در کتاب توصیف شده است. فصل دوم، با ارائه تصویری جامع از تحولات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در ایران، به توصیف و تحلیل سیاستهای جمعیتی در کشور طی قرن بیستم، بویژه چهار دهه اخیر پرداخته است. در فصل سوم، شاخصهای باروری با استفاده از روش "خود فرزندي" که یکی از روشهای برآورد غیر مستقیم باروری است، محاسبه و ارائه شده اند. فصل چهارم کتاب به محاسبه احتمال توالی فرزندآوری ((Parity Progression Ratios پرداخته است. نتایج این فصل تصویری روشن از پویائی فرزند آوری و تحولات باروری در کشور طی سه دهه اخیر نشان داده است. در فصل پنجم تاثیر افزایش سن ازدواج بر کاهش باروری در ایران بررسی شده است. فصل ششم به مطالعه میزان، روند و عوامل موثر بر استفاده از وسائل پیشگیری از بارداری پرداخته، و در فصل هفتم نیز به رابطه میزان و نحوه استفاده از وسائل پیشگیری با نسبت های افزایش زنده زائی پرداخته است. مطالب فصل هفتم پیوند زیادی با مطالب فصل چهارم دارد و تحلیل عمیقی از رفتارهای بهداشت باروری زنان در ایران ارائه داده است. در فصل هشتم به بررسی تغییرات نگرش و ایده های زنان در مورد فرزندآوری ارائه شده است. در فصل نهم با استفاده از شاخصهای مختلفی سطح استقلال زنان در استانهای آذربایجان غربی، سیستان و بلوچستان، گیلان و یزد را سنجیده و تاثیر این شاخصها بر سطح باروری را بررسی نموده است. در فصل دهم اهمیت و تناسب تئوریهای انتقال باروری برای تبیین تحولات باروری در ایران مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته و نهایتا آینده تحولات باروری در ایران پیش بینی و بررسي شده است.