کتاب در اصل رساله دکتری مؤلف در زمینه ادبیات تطبیقی است که با راهنمایی استاد برجسته‌ی ادبیات تطبیقی، ژان بِسیِر، عضو هیأت علمی دانشگاه سوربن جدید (پاریس 3) به نگارش درآمده و در سال 2011 جایزه‌ی بهترین رساله در مطالعات ایرانی را از انجمن ایران شناسی اروپا به خود اختصاص داده است. كتاب داراي سه بخش و نُه فصل و داراي نتيجه، كتابشناسي، و فهرست اعلام است. پيشگفتار بسيار ساده حاوي برنامة اعلام شدة مؤلف در كل كتاب است، يعني بررسي تأثیر ادبیات و به خصوص شعر فرانسه بر شعر فارسی اواخر قرن نوزده و ابتدای قرن بيستم. با خواندن این پژوهش درمی‌یابیم که چگونه آشنایی و علاقه خاص شاعران ایرانی به زبان و ادب فرانسه و ترجمه‌ی آثار و تأمل در تفکرات بزرگان ادب فرانسه در قرن نوزده و پیش از آن زمینه‌ساز تحول در شعر فارسی شده است. نگاه منطقی و به دور از جانب‌داری، اثر را به تحقیقی ارزشمند بدل کرده که با رویکردی علمی و با تقسیم‌بندی مناسب موضوعات، خواننده‌ی فرانسه‌زبان ایرانی را با چرایی و کیفیت شکل‌گیری این انقلاب به خوبی آشنا می‌سازد.