دستور زبان ایرانی میانه غربی (زبان پارتی و فارسی میانه)، نخستین و مهم ترین اثری است که تمامی آثار موجود در زبان‌های ایرانی میانه غربی را بررسی کرده و از این مواد برای نگارش دستور زبانی جامع و مفصل در این زمنینه سود جسته است. این کتاب با بهره گیری از پژوهش‌های جدید درباره آواشناسی و صرف و نحو این دو زبان به صورت تطبیقی نوشته شده است. مولف مباحث گوناگون دستوری را تفکیک کرده و هرکدام را زیر یک عنوان آورده و پس از معرفی مختصر نمونه‌ای ارائه کرده است. این اثر منبع ارزشمندی برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقه‌مندان به زبانهای ایرانی میانه غربی به شمار می رود و روش های ارزنده ای را در باب پژوهش در سایر زبانهای ایرانی ارائه می نماید.