کتاب حاضر درباره سقوط اصفهان و برافتادن دولت صفوی است. درباره این موضوع دیدگاه‌ها و حتی می‌توان گفت مکاتب تحقیقی متعددی وجود دارد. در پژوهش‌های پیشین مربوط به انحطاط صفویان، این موضوع براساس آشفتگی سیاسی و وجوه اخلاقی مورد بررسی قرار گرفته است. رودی مَتی در این کتاب در این باره از دیدگاهی متفاوت به سقوط اصفهان پرداخته و طی آن دیدگاه‌های رایج درباره انحطاط صفویان را به چالش کشیده است. وی کوشیده است تا با بهره برداری از منابع تازه انتشار یافته و دستاوردهای پژوهشی محققان غربی و ایرانی این موضوع را بررسی کند . این کتاب 8 فصل دارد: 1) الگوهای ایران در اواخر عهد صفویه، 2) سیاست دربار صفویان: I شاهان و اعتماد الدوله‌ها 1666-1629، 3) شیوه‌های کشورداری صفویان: II شاهان، اعتماد الدوله‌ها و خواجگان 1699-1669، 4) سیاست مالی و ضرابخانه‌های ناپیدا: 1700-1600، 5) از جنگ‌های دائمی تا صلح پایدار : سیاست نظامی صفویان در سده هفدهم میلادی، 6) ارتباطات سست: دولت مرکزی و ایالات : 1700-1600، 7) مذهب در اواخر عهد صفوی: علمای شیعه و اقلیت‌ها، و 8) از ثبات تا بحران: دهه‌های پایانی 1722-1700.